woensdag 25 december 2013

woensdag 13 november 2013

Quiltbees

Al een tijdje, hmm zo'n twee maanden, leid ik een quiltbee in Zoetermeer.
Je kunt de wetenswaardigheden vinden onder het kopje Sweetbees 2.
Het is een gezellig clubje en er worden veel mooie dingen getoond.
Zo gaan we blokken maken voor Verdanda en ook nog andere leuke dingen doen.
Maar eerst maar eens bedenken wat. Zoveel keuzes. Maar het gaat helemaal goedkomen.
Zo heb ik de afgelopen keer wat quilts meegenomen.
O.a. deze
Ik heb hem Bontig genoemd.
Een werkbeschrijving kun ke vinden onder de tutorials.



woensdag 6 november 2013

Van alles en nog wat

Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat schreef. Er gebeurt wel van alles en nog wat, maar niet echt het schrijven waard. Maar afgelopen zaterdag zijn mijn dochter en ik toch wel even geschrokken.
Wij waren naar 't Geertje (klik) geweest en reden het parkeerterreintje af toen we een paard zagen lopen op de weg. Een paard met zadel en zonder ruiter. Dat is niet goed.
Wij zijn gestopt en mijn dochter wilde het paard opvangen. Dat is haar wel toevertrouwd.
Helaas was het paard ons al voorbij en draafde het rustig verder. Dat was een gunstig teken. Het was niet in paniek en zo te zien onderweg naar stal.
Mijn dochter is weer ingestapt en wij zijn rustig richting huis gereden. Onderweg goed uitkijken, want je weet maar nooit en het paard kwam daarvandaan.
Een dikke honderd meter verderop was een opstootje en zat er een meisje aan de kant. Wij zijn gestopt om hulp te verlenen.
Het meisje was geschrokken, had veel pijn maar was wel aanspreekbaar. Met wat vragen kwamen we er achter dat haar paard was geschrokken van een auto (sommige automobilisten zou je wat) en toen ze probeerde haar (het was een merrie) weer onder controle te krijgen gleed de merrie uit.
Vervolgens viel zij (het meisje) eraf en is de merrie op haar enkel terecht gekomen. Veel pijn dus. Ook pijn aan haar heup, maar ze zat gewoon. Ook wat schaafwonden. Ik vermoed ook een lichte hersenschudding, maar na een paar minuten wist ze alles te vertellen, dus dat viel wel mee.
We konden haar geruststellen over de merrie, want daar ging alles wel goed mee.
Op onze vraag of er al 112 gebeld was, kregen we eerst een bevestigend antwoord, daarna werd er gezegd dat het niet nodig was. Nadat mijn dochter en ik nogmaals gevraagd hadden is er uiteindelijk toch gebeld. Een poos later hoorde we de sirene en kwam de politie eraan.
Een poosje later kwam ook de eigenaar van het paard, dus dat was goed thuisgekomen. Die was ook behoorlijk geschrokken en opgelucht dat het allemaal redelijk goed was. 
Ik vermoedde dat ze een zwaar gekneusde enkel had en durfde haar laars niet uit te doen. Want ja, je moet van het ergste uitgaan en dus lekker aan laten. Had ook niet de indruk dat het mis dreigde te gaan, want dan had ik hem wel uitgetrokken. Maar zo'n rijlaars is nu niet makkelijk te verwijderen.
Nu heb ik jaren een EHBO diploma gehad en altijd vervolgcursussen gedaan , maar helaas heb ik daar ruim 20 jaar geleden door een heel vervelende ziekte mee moeten stoppen. Maar eenmaal geleerd, vergeet je niet snel.
We zijn nog een poosje gebleven, traantjes geveegd en wat met het meisje gepraat. Maar op een gegeven ogenblik zijn we toch maar weggegaan. Ze bleef in goede handen achter en we werden door de politie ook nog bedankt voor de hulp.
Toen we weggingen was er nog geen ambulance te bekennen en we zijn hem onderweg ook niet tegengekomen. Maar dat is beslist wel goedgekomen.
Mijn dochter wilde het meisje eerst nog zelf naar het ziekenhuis brengen, maar dat heb ik maar niet toegestaan. Als er onderweg dan wat gebeurd, ben jij verantwoordelijk en dat is toch niet wat je wilt.

Nu iets anders,
Ik zie op verschillende blogjes zo'n leuke Christmascountdown en die wilde ik ook op mijn blogje zetten. Maar het lukt mij niet. Kan oemand mij vertellen hoe het wel moet. Graag.

Nu moet ik nog berichtjes maken voor de andere tabbladen. Maar eerst deze maar publiceren. Had het al eerder geschreven en vervolgens weggegooid. Gewoon stom, want ik wilde een leeg berichtje verwijderen en toen waren er opeens twee weg. Zo stom. Gewoon niet goed opgelet.

vrijdag 20 september 2013

17 september 2013 - Eerste bijeenkomst

De eerste bijeenkomst van de bee is achter de rug.
En ik was nog wel bang dat er niemand zou reageren.
Totaal niet nodig. Er waren al 10 aanmeldingen voordat de eerste keer begon.
Helaas heeft er toch iemand af moeten zeggen, maar ja dat kan gebeuren.
Maar er kwamen nog twee quiltster binnenlopen en die komen de volgende keer weer.
En het was reuze gezellig. Zo gezellig, dat ik gewoon vergeten ben om foto's te maken.
En ik had mijn fototoestel nog wel bij me.
Nou ja, volgende keer beter toch.


Huwelijk oudste dochter

Vrijdag de dertiende was het zover. Onze oudste dochter is getrouwd.
Hiervoor moesten we naar Amsterdam, omdat dit een van de weinige gemeentes is, waar je geen ambtenaar hoeft te zijn om iemand te mogen trouwen.
En de vader van de bruidegom heeft een licentie om in Amerika een huwelijk te mogen sluiten.
In Nederland moet je een ontheffing, of hoe dat ook mogen heten, hebben. En in Amsterdam mocht dat.
Dus vrijdag de dertiende. Wel, die dag deed zijn naam eer aan.
Dochter en schoonzoon wonen in Dordrecht en daar ging dochterlief dus naar de kapper.
En die was het haarstukje vergeten. Dus dat liep al uit.
Maar wat zat haar haar mooi. Kijk maar
Dit is toch prachtig.
Aangezien onze andere dochter getuige was en ook moest helpen met de trouwjurk, was er afgesproken dat ze op de P+R op de A4 bij Leiden opgepikt zou worden.
Eh, ja bij Leiden. Maar als de bruid dan bezig is met de telefoon en de chauffeur niet weet waar die afslag is, dan kan het gebeuren dat die afslag gemist wordt.
Dus pappalief met de auto en zijn andere dochter erachter aan. ergens bij een benzinestation stond de bruid te wachten en kon de de getuige bij haar instappen.
En kon pappa weer naar huis.
Helaas, nergens een afslag om te kunnen keren.
Uiteindelijk ergens tussen het aquaduct van de Haarlemmervaart en Schiphol is dat gelukt.
En toen weer terug naar Zoetermeer, waar mammalief (ik dus) de zenuwen had.
We zouden om half een in Amsterdam zijn en voordat we weg konden was het al kwart voor twaalf.
En manlief kwam om half twaalf aan. Vlug verkleden, gelukkig had ik alles al klaargelegd. Maar die stropdas. Daar was geen tijd meer voor om die te knopen, dus vlug een nog geknoopte gepakt.
Inmiddels had ik wat eten en drinken in de auto gelegd en de stoel ingesteld. Manlief was bekaf van het gedoe, dus ik ben achter het stuur gaan zitten.
Snel nog even tanken en hopen dat er nergens file was.
Gelukkig ging dat allemaal goed. Ook in Amsterdam ging het allemaal goed.
Behalve dan de navigatie. Die stuurde ons naar de andere kant van de straat. Toch maar geparkeerd, omdat daar nu net plek was. Op naar de betaalautomaat. Die werken met het kenteken. En jawel hoor, was ik zomaar het kenteken kwijt. Weer terug naar de auto om te kijken. Eigenlijk best stom, maar zal wel de spanning geweest zijn.
Maar waar moesten we nu heen. Even de weg gevraagd. Ja, die kant op ongeveer 3 minuten lopen.
Nu niet met mijn tempo, dat duurde echt veel langer.
Maar gelukkig, we waren op tijd.En terwijl wij van de ene kant kwamen aanlopen, kwam van de ander kant het bruidspaar al aangereden.
Een vriend van hun had een oldtimer en die heeft gereden. Helaas (nog) geen foto van.
Het bruidspaar was te vroeg en moest in de auto blijven wachten. Heb wel mijn dochter een kushandje toegeworpen.
Even alle gasten begroet, roosje opgespeld gekregen. Oh ja, het was vrijdag de dertiende en de moeder van de bruidegom was de veiligheidsspeldjes vergeten. Dus bloemetje maar vastgezet met een paperclip. Wilde natuurlijk niet goed op  mijn mans overhemd blijven zitten, Het roosje hebben we uiteindelijk maar in zijn borstzakje gestopt. Je moet toch wat.
Hierna ging het gelukkig weer wat normaler. Alhoewel de bijzondere ambtenaar van de burgerlijke stand, de vader van de bruidegom, even de kluts kwijt was en dus wat improviseerde.
En de beamer niet alle foto's aankon die getoond zouden worden. Ach, je moet toch leuke herinneringen aan zo'n dag overhouden.

Voor de bruid had ik een tasje gemaakt.







En een ringenkussen



En hier zijn nog een paar foto's van het bruidspaar.









maandag 26 augustus 2013

Stom, maar ik ben in ieder geval geen ezel

Stom, jazeker. Want ik weet dat ik het niet moet doen.
Wat? Nou gaan naaien op de naaimachine en dan de naaimachine te ver weg zetten.
Dat doe ik omdat ik dan voor de naaimachine een werkplekje heb.
Als ik met kleine stukjes bezig ben vind ik dat prettig werken.
De gevolgen laten zich niet raden. Pijnlijke rug.
Bewegen doet zeer. Lijkt nog het meest op spit.
En dat, terwijl ik bezig ben met het huwelijkscadeau voor DD1.
Dus vandaag toch maar wat rust houden, ook al staat dat niet op het schema.

Ik heb 256 kleine driehoekjes getekend en geknipt.
Vervolgens verwerkt tot 128 vierkantjes.
72 Vierkantjes getekend en geknipt.
Alle vierkantjes verwerkt tot 8 blokken. (25 vierkantjes per blok).
Nu nog 8 grote vierkante knippen en de 2 reeds geknipte en geborduurde vierkanten op maat maken.
De laatste 2 heeft mijn zus met haar naaimachine geborduurd met namen en datum.
En dan alles verwerken tot 2 grote stukken van elk 9 vierkanten.
Dan nog 2 grote lappen en vulling voor het quiltgedeelte en ook nog de achterkant van de kussens maken.
Want dat worden het. 2 Kussen voor op hun bed.
Er moet ook nog wat versiert worden. Maar dat gaat wel lukken.

Dan moet er ook nog een ringenkussentje gemaakt worden en een tasje.
Al het materiaal heb ik inmiddels in huis, dus dat is geen probleem.

Nu even mijn rug wat rust geven en dan weer verder werken.
Heb nog twee en een halve week, maar moet ook nog andere dingen doen.

Dat wordt dus nog flink aanpoten.


maandag 5 augustus 2013

Druk, wat is dat.

Zag dat het alweer een tijdje geleden was dat ik wat geschreven had.
Maar ja, er was niet veel te melden en nu heb ik het eigenlijk te druk.
Moet nog het een en ander maken en daar staat een einddatum op.
Dus voorlopig blijft het wel stil.
Maar ik zit niet stil hoor, kijk maar







maandag 17 juni 2013

Quiltje op plaats van bestemming

Gisteren was mijn zus jarig. Gezellige middag gehad. We doen niet echt meer aan cadeautjes, maar soms kom je iets tegen dat boekdelen spreekt. Zo ook het tegeltje met magneetje dat ik vond bij De Tuinen. De exacte tekst weet ik niet meer, maar het was iets als: een zus is iemand met wie je ene verleden deelt, een heden en toekomst hebt en die je accepteer voor wie en wat je bent.
Ze was er stil van.

Haar dochter was drie weken geleden getrouwd en daarvoor heb ik een quiltje gemaakt. Als stofje heb ik reststof gebruik van een jurk, die zij eens gemaakt heeft voor de Elf Fantay Fair.
Omdat de trouwerij heel klein gehouden was, kon ik het haar niet eerder geven. En dat heb ik dus gisteren gedaan. Ze (de dochter natuurlijk) herkende de stof gelijk. Dus dat was erg leuk. Haar man vond het quiltje ook gelijk geweldig. Dus ik was helemaal blij. Dat snappen jullie wel.

 Hier is het quiltje.
Het is een ontwerp van Wendy Vosters (klik). Ik heb het wat aangepast.























maandag 6 mei 2013

Nieuwe manchet in wasmachine



Hoera het is gelukt. Al maanden zat er een scheurtje in het manchet (rubberrand) van de wasmachine. Kon nog wel gewoon wassen, maar geen dekbedden en zo. Het scheurtje zat op ongeveer 2 uur. Dus redelijk hoog.
Maar nu het mooiere weer weer in aantocht is, wilde ik toch wel eens aan de dekbedden en zo gaan denken. Dus een nieuwe manchet besteld en deze was er afgelopen zaterdag.
Vandaag met dochterlief het oude manchet eruit gehaald en de nieuwe erin. Klinkt simpel, maar we zij er toch zo'n 3 uur mee bezig geweest. Eerst uitvogelen hoe we bij de oude moesten komen. Vervolgens het oude manchet zien te verwijderen. En natuurlijk goed opletten hoe het zat. Helaas, ineens schoot het manchet los en konden we niet meer zien hoe het erin zat.
Dan maar op goed geluk het nieuwe erin. Nou het geluk zat dit keer niet in een klein hoekje. Nee het was aan de wandel. Uiteindelijk bracht YouTube uitkomst.
Maar ja, weten hoe het moet is iets anders dan het doen.
Maar uiteindelijk is het gelukt. Vraag niet hoe, want dan is deze pagina te klein.
Maar de nieuwe manchet zit erin.
Nu proefdraaien. Spoelprogramma. Gelukkig geen lekkage. Nu wordt er water weggepompt. Oh jee, dat klinkt als een waterval. Hellep.
Dochterlief en ik snel kijken. Niets te zien, maar wel water horen lopen. Onder de machine niet te zien. Nog eens goed luisteren en kijken. Was de afvoerslag uit de afvoerbuis geschoten en de helft van het water gutste over de rand.
Pff, gelukkig verder niets aan de hand. Maaar goed dat de wasmachine in de badcel staat. Gebeuren er ook zo gauw geen rampen.

Met mijn hele grote dank voor dochterlief. Kan weer een tijdje vooruit en heb geld bespaard.


Ps. Denk nu niet dat wij constant bezig zijn geweest. Zo af en toe even gepauzeerd. De ervaring leert dat door pauzes te nemen je concentratie verhoogd, je niet nodeloos moe wordt en je alles even kan overdenken. En natuurlijk internet en youtube even kan afspeuren. Zo komt alles goed.
Gisteren en vandaag een lading gewassen en geen lekkage. Super toch.
Geen foto's, want daarvoor waren we te druk bezig.

zaterdag 6 april 2013

Murphy's law

Ja, Murphy is weer eens op bezoek. Wat mij betreft mag hij snel een deurtje verder gaan.
Eerst hadden we geen internet en telefoon.  Stom vervelend, want dat was precies met de verjaardag van DH. Bleek een kapotte adapter te zijn. Nadat deze vervangen was, leek alles weer goed te werken.
Mis. De PC van DH vertoonde ineens kuren. Eerst een gek beeld en toen geen beeld. Vermoedelijk een kapotte videokaart. Pc is inmiddels bij DSL (schoonzoon) die er een nieuwe kaart in zal zetten. Tenminste als het dat is. Maar niet getreurd, er is ook nog een laptop. Daar werk ik meestal mee.
Die heeft alleen een eigenaardigheid. Hij vind crashen zo leuk. Nu is dat meestal niet zo'n probleem. Even opnieuw opstarten en alles werkt weer.
Maar nu dus niet meer. Gewoon niks, noppes, niemendal.
Zelfs de hersteloptie werkt niet. Kom niet verder dan een herstelscherm. En opnieuw, en opnieuw, en ... Na zo'n twintig keer waren we het wel beu. Vermoedelijke oorzaak een beschadigd bestand in de opstartprocedure. Vermoedelijk ook de oorzaak van al die crashes.
Nu lijkt het net of ik er veel vanaf weet, aar dat is pure schijn.
Dat ding moet werken. Punt uit. Geen gezeur verder. Mijn kennis van computers reikt niet verder dan programma's maken voor mainframe's en weken met pc's. Bij problemen ga je naar de systeembeheerders. Maar ja, die heb ik thuis niet.
Nu zit ik te werken op de notebook van DD2. En duim dat Murphy niet meer aanwezig is. Ben hem zo zat.

Maar gisteren toch een leuke dag gehad. Ben samen met mijn zus naar Rijswijk geweest.
Eerst een bezoekje aan het Crea-gedeelte. Daar leuke lintjes en zo gekocht.
DD1 gaat in september trouwen en ik wil een trouwkussen maken. Nu nog op zoek naar leuke ideeën.
Vervolgens naar de andere hal voor het patchworkdeel. Daar gingen we tenslotte voor.
Kleine domper. Mijn zus wilde graag van die folie kopen die je op je quiltlinialen kan plakken.
Heb ik zelf ook en vind het super. En wat blijkt. Niet meer in de handel. Dus ja, dat is even balen.
Maar verder hebben we ons prima vermaakt.
Hoewel het niet druk was, waren toch alle tafeltjes bezet. Jammer, maar een half uurtje later bleek achterin de patchworkhal nog ruimte genoeg. Dus toch lekker kunnen genieten van een kop koffie en een broodje.



zondag 31 maart 2013

Verjaardag DH





Afgelopen dinsdag was mijn man jarig. Hij heeft de leeftijd van 75jr gehaald.
Hiervoor hebben DD2 en ik een verrassingsfeestje georganiseerd.
En de verrassing is volledig geslaagd. Hij was zeer verrast.
Verschillende mensen uitgenodigd en ja hoor, een van zijn broers versprak zich.
Gelukkig kon ik dat nog een beetje verdoezelen door te zeggen dat hij pas met Pasen kwam. Pff, probleem afgewend.
Maar zondag 24 maart was het zover. Hoewel hij liever naar schaatsen keek, kregen we hem toch zo gek dat hij een nette broek, overhemd en slipover aan trok.
Zelf wilde hij er zelfs nog een stropdas bij doen. Psst, een met Silvester erop. Zag je niets van, want dat zat onder zijn slipover.
Tja, we hadden hem wijsgemaakt dat DD1 een hightea geregeld had.
Dat vond hij leuk. Na even nadenken vroeg hij vervolgens: wat is een hightea?
Maar goed, wij dus lopend naar de Happy Moose. Zo'n 800 meter lopen.
Maar brrr, wat was het koud. Vooral bij de plas. Wind waaide over de vlakte en dat merkte je wel.
Bij de deur gekomen zei DD2: Pap, wij zijn niet altijd te vertrouwen en hebben wat meer mensen uitgenodigd.
Maar dat kwam helaas niet helemaal over, want DD1 deed de deur al open en hij stapte naar binnen. Zag zowat niets, want zijn bril besloeg.
Nu was zijn bril al donker geworden (meekleurende glazen) en door het beslaan zag hij ook echt nog maar weinig.
De verrassing sloeg goed aan toen iedereen begon te zingen. Helemaal top natuurlijk.
Het was een geweldige verrassing. Familie, vrienden en de jongste aanwinst van de familie, een twee maanden oud achterneefje.
Al met al waren er 46 personen.
En ook kreeg hij een geweldige taart (zie boven).
Inmiddels hebben we de helft op en de rest in de vriezer.
We kunnen er dus nog even van genieten.
Als cadeau hadden we om een gesloten envelop met inhoud gevraagd.
En dat heeft hij gekregen. Hij was echt blij verrast.
Inmiddels heeft hij een boormachine (met snoer) gekocht. Van de accuboormachine hadden de accu's de geest gegeven en omdat de machine weinig gebruikt worden hebben we ee een met snoer gekocht.
Ook is er een hogedrukreiniger aangeschaft. Met een terrasreinigingsstuk eraan. Kunnen we (hij) eindelijk het terras makkelijker schoonmaken. Ook een wens van DH.
Nu is er nog geld over en zitten we te denken aan een paar lekkere stoelen voor buiten. Maar daar denken we nog even over na.
Wel hebben DD2 en ik gisteren al rond gekeken wat er zoal is en hoe het zit.
Wij zijn niet zo groot en hebben ook geen lange benen. En zo'n stoel moet toch echt lekker zitten. Denk niet dat het een loungeset wordt. Zoveel geld hebben we nu ook weer niet, en de meeste hebben een te diepe zit.
Maar hé er is nog tijd zat. Het is nog geen mooi weer en zelfs dan moet toch eerst de tuin onderhanden genomen worden.


Fijne Paasdagen.


Voor iedereen een fijne Pasen (en een goed werkende kachel)


zaterdag 16 februari 2013

Handwerkbeurs Zwoll

Gisteren (vrijdag 15-02-2013) gezellig met mijn zus naar de handwerkbeurs in Zwolle geweest.
Even hadden we er nog over gedacht om alvast op donderdag te gaan, maar het is toch vrijdag geworden. Ik moest donderdag eerst nog even naar de fysio en dan was het wel erg laat geworden.
Achteraf dus maar goed dat we niet donderdag gegaan zijn. Moet er niet aan denken met al die ijzel.
Ik heb weer het nodige aangeschaft. MM-mallenset H en boek 6. Wordt toch tijd dat ik er serieus mee aan de slag gaat. Met set G heb ik al wat zitten stoeien. Geeft heel mooi resultaat.
Ook heb ik de dvd van Jaqueline de Jong gekocht. Had bij haar al een paar workshops gevolgd, dus het is wel handig als je iets na kunt kijken.
Verder nog wat witte lapjes. Vond er met een hartje erop. Die had ik nog niet. Dus dat kwam mooi uit. Het lapje is eigenlijk crème of beige, weet niet precies hoe ik die tint moet omschrijven, maar gaat wel bij de witjesverzameling.
Ook een pakket van een hele leuke viltkat. Was er weg van, dus toch maar gekocht.
Ook hebben we een paar workshopjes gevolgd.
Zijdeverven. Dat was heel leuk en we hebben er een mooie lap aan overgehouden. Nog geen foto's ervan gemaakt. Dat komt nog.
Ook een workshop Zweeds borduren gedaan, maar dat vond ik toch tegenvallen.
Borduren kunnen mijn zus en ik al en dat was te merken. Niets nieuws geleerd en daar gaat het toch eigenlijk om. Jammer.
 Verder hebben we de hele beurs gezien. Wat mij opviel was dat er veel stands waren die wol verkochten. Of misschien viel het ons extra op omdat we naar wol zonder wol zochten. En dat was toch wel heel moeilijk te vinden.
Ja, als je allergisch bent voor wol is dat toch wel een vereiste.
Maar wat zijn de kleuren van wol met en van wol toch mooi.
Uiteindelijk heeft mijn zus een paar bolletjes katoenen garen van Katia gekocht. Ook heel erg mooi.
En toen weer naar huis. Helaas leek dat niet zo vlot te gaan verlopen. De navigator gaf een uur vertraging vanwege een 14km lange file.
Nou, die moeten we nog vinden, dus dat viel wel weer mee.
Maar ja rond het spitsuur in de omgeving van Utrecht zijn is natuurlijk ook goed voor de nodige vertraging.
Al met al heeft de terugreis zo'n kleine 2 uur geduurd. De heenreis zo'n anderhalf uur. Maar we zijn heelhuids weer thuis gekomen.


donderdag 14 februari 2013

Muis in huis

Dat was toch wat van de week.
Al een hele tijd logeren de katten van onze dochter hier. En vooral de zwarte, Mutsie, vind het geweldig buiten in de tuin.
Wij iets minder, want als zij in de tuin is, is de keukendeur open.
We doen het gordijn dan wel dicht, maar het blijft koud. Vooral als de wind erop staat.
Nu willen we graag dat ze in de tuin blijft, en meestal is dat ook niet zo'n probleem.
Maar ja, zo af en toe is de wereld voorbij de schuttingen toch wel heel erg spannend. Dus dat moet je dan toch echt even bekijken.
Als ze dan "ontsnapt" is, moet ze binnenkomen en mag ze een poos niet naar buiten.
Van de week was ik haar dus "kwijt". Roepen en zoeken had geen effect.
Ineens zag mijn man haar binnen achter de bank. Daar zit ze eigenlijk nooit.
Oef, dat beloofde niet veel goed.
Dus alles eens bekeken achter de bank, maar niets te zien.
Maar Mutsie bleef op jacht. Loeren, plat op de buik en zo. Wij maar zoeken. Niets te vinden.
Toen dochterlief thuis kwam vertelden wij het verhaal. Zij ook kijken, niets.
Nou het zal wel. Er werd gegeten en Mutsie bleef maar naar bepaalde plekken loeren.
Dus nog maar eens kijken. Looplamp erbij. En ja, daar werd door dochterlief een neusje gezien. Een muis. Een levende muis. Een levend veldmuisje. Verscholen in een hoekje van de kamer, achter de verwarmingsbuis en onder het vinyl. Dat komt daar een beetje omhoog.
Oké, alles van de plek. Maatbeker erbij. Had zo gauw niets anders. Stuk karton. Ja zelfs een vork. Niet om het muisje te spietsen, nee om het vinyl op te tillen.
Het was een slimme muis hoor, ging meteen de maatbeker in.
Karton erop zodat hij/zij niet kon ontsnappen en vervolgens de tuin weer in.
Ja, Mutsie vang wel muizen, maar maakt ze niet dood. Maar het is toch wel zo leuk speelgoed.  Arme muis en arme Muts. Het is een echte muts hoor, maar wel lief.


maandag 11 februari 2013

Tutorial van de FlicFlac (Squaredance)

Bij de tutorials heb ik een beschrijving geplaatst van de FlicFlac.
Deze heeft meerdere namen. Ook ben ik de naam Windmills tegengekomen.


donderdag 31 januari 2013

drukknoop ellende.

Pfff, drukknopen. Allemachtig wat zijn die moeilijk te vinden. Moest een (1) drukknoopje hebben, maar kon ze zo vlug niet weervinden. Zullen echt wel ergens zijn, maar ja niet à la minuut te vinden. Dus maar even nieuwe halen. Ach, weg (hmm) zijn ze toch nooit. Pootjes hebben ze niet , dus weglopen doen ze niet. Alleen maar verstoppertje spelen. 
Nu moesten we toch boodschappen doen en daar is ook een HEMA. Helaas uitverkocht. Komen volgende week weer. Maar laat ik ze nu net direct nodig hebben. Dus maar verder gezocht. 
Niet bij Blokker (had ik ook niet verwacht). Niet bij de supermarkt. Wel jeansknopen, maar geen drukknopen. Nou, even naar Zeeman dan maar. Ook niet. De schoenmaker heeft wel drukknopen, maar daar moet weer een tang of zo bij komen. Toch maar een paar gekocht. Je weet maar nooit.

Vervolgens toch maar besloten naar de naaimachinehandel te gaan. Kon gelijk mijn naaimachine voor een servicebeurt heen. 

Dus eerst met de boodschappen naar huis en alles opbergen.
Naaimachine pakken en naar de naaimachinehandel. 
Gelukkig wel drukknopen.
Nu we daar toch waren konden we ook wel even door naar de natuurwinkel. Hadden we dat ook gelijk gehad.
Vervolgens weer terug naar huis. Vanavond maar even de drukknoop op de labjas naaien. Nu effen geen puf.
Even rust, wat eten en drinken en gewoon even zitten.
 

zondag 20 januari 2013

Gewonnen

Was ik vandaag de blogjes, waar ik volger van ben, aan het bekijken en raad eens.
Ik heb de give-away van Hermie (klik) gewonnen. Is dat niet geweldig.
Zo leuk om eens wat te winnen.

Ik doe wel vaker mee met een give-away. Meestal vergeet ik dat weer en kom er dan later achter als ik toevallig op de desbetreffende blog kom.
Maar de afgelopen weken ben ik bezig geweest om alle blogjes, die bij mijn favorieten stonden, te bekijken.
Van de meeste ben ik volger geworden. Sommige heb ik verwijderd. De rest heb ik onderverdeeld in dagelijks, eens per week en eens per maand.
Hopelijk gaat mij dit tijd opleveren. Want voordat ik dit deed liep ik ze soms allemaal door en was de dag om voordat ik wat gedaan had.
Nu kan ik dus alleen de nieuwe berichten lezen. En nog heb ik het gevoel dat ik ze niet allemaal zie. Maar dat zal wel aan mij liggen.
Misschien dat ik in de toekomst nog wat blogs uit mijn volgerslijst verwijder, maar voorlopig houd ik het maar even zo.

Hier is het inmiddels weer gaan sneeuwen, En het is best koud.
Maar goed, de wasstraat, naam komt van Cuny (klik) moet weer aan het werk, dus tot lees.

zaterdag 19 januari 2013

Belofte maak schuld

Bij de quilthoeve is er een leuke give away.
Eentje die ik best zou willen winnen.
En als je de foto op je blog zet heb je een extra kans.
Nu had ik gezegd dat ik eerst even boodschappen ging doen. Nou ja eigenlijk meer iets tussen winkelen en boodschappen.
Daarna zou ik de foto op mijn blog plaatsen.
Het duurde allemaal iets langer dan gepland, maar hier is hij dan
Zijn het geen gave lapjes.



woensdag 16 januari 2013

21 jaar

Maar geen foto's.
In die tijd maakte mijn vader altijd dia's en waar die gebleven zijn, geen idee.
Dan maar een verhaaltje.
In die tijd werkte ik bij TNO-IBBC. De meeste weten we wat TNO betekend. Oké, Toegepast Natuurwetenschappelijk Onderzoek.  En IBBC. Nou dat staat voor Instutuut voor Bouwmaterialen en BetonConstructies. Weet niet eens of dat nog als ondderdeel op zich bestaat. Er is in de loop der jaren veel veranderd.
Ik heb daar met erg veel plezier gewerkt. Ben er begonnen toen ik 19 was en weggegaan toen ik 27 was. Al met al zo'n 9 jaar er gewerkt.
Ik ging weg omdat ik een baby had gekregen en er geen opvang was.
Oh ja er waren wel een soort creches, maar dan kon ik mijn hele salaris er zowat naar toe brengen. Dan toch liever zelf voor de baby zorgen.
Geen spijt van dat besluit gehad, alleen vond ik het jammer dat ik mijn werk moest opzeggen.

Maar nu het verhaaltje.
Kennen jullie die grote vliegtuigen. Ja, die Jumbo's ofwel de 747.
Die zijn groot, echt waar. Maar Schiphol wist niet zeker of hun landingsbanen en platforms er wel geschikt voor waren. En wat doe je dan, wel je vraag TNO om dat te onderzoeken.
Geen probleem, dat doen ze graag. Zo vaak komen dit soort speciale acties niet voor. Meestal gaat het om gebouwen en zo.
Even terzijde, ook de kolommen van de metro in Rotterdam zijn bij TNO beproefd. En ja de Haringvlietsluizen en .....
Weer terug naar Schiphol. Jullie snappen ook wel, dat je praktijktesten daar niet overdag kan uitvoeren. Veel te druk.
Dus dat moest 's nachts. Helaas vrouwen mochten in die tijd niet 's nachts werken.
Maar geen nood, er werd een vergunning aangevraagd en ja hoor ik mocht ook mee.
Dat was dus een hele ervaring. Een hele nacht op de landingsbaan van Schiphol.
En omdat je toch ook af en toe koffie gedronken moest worden, mochten we ook in een ruimte zitten die normaal alleen voor personeel was.
Om het platform te kunnen beoordelen werden er meetpunten op de baan geplakt.
Alles opmeten. Dat was het startpunt.
Daarna werd er een Jumbo (ik weet nog hoe de naam was. Donau) op gereden en werden de punten afgelezen. Op die manier konden we de vervormingen van de baan meten.  Jumbo weer weg en opnieuw meten.
Dat alles werd drie keer herhaald. Waren we toch nog zo'n beetje de hele nacht mee bezig. Lijkt misschien wat lang, maar dat was het toch echt niet. Tenslotte waren we voor het verrijden van de Jumbo afhankelijk van het personeel van Schiphol. En dat draaide gewoon door.
Hoewel het platform wel voor ons gereserveerd was, hadden we soms ook wel wat last van het dalende en opstijgende verkeer. Dat kwam gewoon langs en dan kon je echt elkaar maar moeilijk verstaan.
 Een van mijn collega's was aan het meten en ik schreef de afgelezen waardes op en brekende gelijk de verschillen.
Nou ja, we hadden meerdere groepen om dat te doen, want we hadden meerdere plakken om te meten. En je wilde de metingen toch zo veel mogelijk gelijk hebben.
Na zo'n nacht ben je best moe en onderweg naar huis viel ik ook bijna in slaap.
Maar ik kan jullie gerust stellen.
De landingsbanen en platforms van Schiphol zijn geweldig. We hebben geen verschillen kunnen meten. Zelfs geen temperatuurverschillen. En dat wil heel wat zeggen.
Ik denk dat zelfs de huidige zwaarste transportvliegtuigen met landing geen problemen opleveren. Hooguit lawaai.

Dus jullie kunnen veilig vliegen en landen op Schiphol.


dinsdag 15 januari 2013

Tutorial foto plaatsen

Zo plaats ik mijn foto's op blogger.
Ik gebruik hiervoor Tinypic (klik).
Hierna kies ik met bladeren de foto of afbeelding die ik wil plaatsen.
Filetype is image, ik plaats tenslotte een afbeelding.
Resize hoeft niet voor Blogger, dus default.
Altijd handig om terug te kunnen kijken, dus ik stuur mijzelf een mailtje.
Dat kun je invullen bij Share. Nodig is het niet.
En dan nu uploaden maar.
Tinypic wil graag weten of ik ik ben en vraagt om een code in te vullen.
Geen probleem, gewoon letterlijk overnemen. Dus ook de leestekens.
Geen leesbare code, dan even op het kromme pijltje klikken en er verschijnt een nieuwe code.
En dan verder met upload now.
Even wachten. Soms lang wachten.
En ja daar zijn ze. Vier codes om je foto ergens op te zetten.
Voor blogger hebben we de vierde nodig. (directe link voor layouts)
Voor het prikbord de tweede. (IMG Code for Forums & Message Boards).
Altijd handig om te weten toch.
Je moet de gehele code selecteren. Dit kun je doen door te klikken op het desbetreffende venstertje. Het venstertje veranderd dan van kleur.
Nu hebben we alles gereed om de foto op ons blogje te zetten.
Hiervoor klikken we op het leuke plaatje in de balk van ons berichtje.
Ja precies, die naast het woordje link.  Dus niet link kiezen, maar het plaatje ernaast.
Op het nieuw geopende venster kun je precies zien waar je de code van je foto moet neerzetten.
Als het goed is zie je de foto verschijnen. Soms moet je even wachten.

Zo nu ga ik even een fotootje plaatsen. Kijken of ik alles goed heb opgeschreven.


En om even in de sfeer te blijven, een sneeuwfoto.


Droomdekentje

Met onze quiltbee Sweetbees hebben we blokken gemaakt voor droomdekentjes .
Iedereen heeft meerdere blokken gemaakt.
Deze zijn verwerkt in dekentjes en dit is er een van.





Is hij niet geweldig?




vrijdag 4 januari 2013

Van alles wat.

Het jaar begint goed. Deze week al behoorlijk druk gehad. Als dit een voorteken is, geloof ik dat ik me maar naar een leuk vakantieoord ga begeven.
Nou ja, zo erg is het gelukkig ook weer niet.
We zijn in verwachting van een nieuw achterneefje of nichtje. Zijn/haar zusje was ruim een maand te vroeg, maar deze laat op zich wachten.
Vandaag ook gehoord dat de moeder van een vriendin is overleden. Beetje een rotdag voor haar. Haar man zou vandaag jarig zijn, maar die is 5 jaar geleden vlak voor kerst overleden, en nu haar moeder. Ik vind het echt zo vervelend voor haar.
Vandaag is ook een neef jarig. Hij wordt vandaag 71. Dat is vrolijk nieuws.
Gaan we over veertien dagen naar toe. Wordt heel gezellig.
Verder zijn er nog spannende dingen te doen. Dit jaar wordt mijn man 75 en daarvoor zijn we een verrassingfeestje aan het plannen. Gelukkig heb ik daarbij de hulp van mijn jongste dochter.
En wat staat ons nog meer te wachten dit jaar.
Wel mijn oudste dochter wil in september gaan trouwen en mijn man en ik zijn in december 40 jaar getrouwd. Maar dat laatste gaan we met het gezin vieren. Lekker gezellig iets doen. Weet nog niet wat, maar het duurt nog even, dus tijd zat om iets leuks te bedenken.
En op quiltgebied. Dingen voor baby's, huwelijken en dingen afmaken.
Dus genoeg te doen.
En hebben jullie de quilt EMMA gezien. Die staat ook op mijn verlanglijstje.
En ..... en .....
Help. Te veel dingen op mijn verlanglijstje. Eerst maar eens diverse prioriteiten uitdelen.

Groetjes Marjolein

Oh, gezien. Ik heb al 4 volgers. Wat goed. Dank jullie wel.



dinsdag 1 januari 2013

Beste wensen voor 2013





Na de drukte van het oude naar nieuwe jaar nu even rust.
Uitbuiken en bedenken wat dit jaar kan komen brengen.
Veel quilterigs of veel AFFO’s.
Nog meer UFO’s of WIMmetjes.
Of gewoon WOPpertjes (werk op de plank) zoals bij mij.
En wat nog meer stress oplevert de MIKjes (Moet Ik Maken)
Maar ook gewoon genieten van andermans werk.
En om iedereen op gang te helpen, hier een paar hele leuke links.
Benodigd:
een thermoskan koffie of thee (of zo).
een schaal of zak met eten.
Rust (heel erg nodig) en geen afleiding
Gewoon beginnen met kijken.

Hier het opwarmertje
Kijk eens wat een mooie quilts deze mevrouw gemaakt heeft.

Deze zal bij de meeste ook wel bekend zijn, maar er komen steeds andere op te staan.
Dus het blijft het bekijken waard. En kijk ook eens naar de detailfoto’s.

En wil je eens over de grenzen kijken, dit zijn quiltersgildes in andere landen.
Niet allemaal in een voor ons leesbaar en begrijpbare taal, maar wie maakt zich daar zorgen over. Gewoon op diverse dingen klikken (handje verschijnt meestal) en je komt best leuke dingen tegen.

Na dit alles zal je best wel honger krijgen.
Om die te stillen kun je hier terecht.
Je wordt er niet eens dik van.

En mocht je het niet kunnen lezen, geen nood kan ik ook niet.
Gewoon met je muis over de diverse items gaan en als er een handje verschijnt even klikken.
Of even via Gallery verder gaan.

Iedereen veel plezier, veel quilts en een gezond 2013.
En voor niet quilters onder ons. Genieten staat vrij, dus ook voor jullie een quilterig 2013