Stom, maar ik ben in ieder geval geen ezel

Stom, jazeker. Want ik weet dat ik het niet moet doen.
Wat? Nou gaan naaien op de naaimachine en dan de naaimachine te ver weg zetten.
Dat doe ik omdat ik dan voor de naaimachine een werkplekje heb.
Als ik met kleine stukjes bezig ben vind ik dat prettig werken.
De gevolgen laten zich niet raden. Pijnlijke rug.
Bewegen doet zeer. Lijkt nog het meest op spit.
En dat, terwijl ik bezig ben met het huwelijkscadeau voor DD1.
Dus vandaag toch maar wat rust houden, ook al staat dat niet op het schema.

Ik heb 256 kleine driehoekjes getekend en geknipt.
Vervolgens verwerkt tot 128 vierkantjes.
72 Vierkantjes getekend en geknipt.
Alle vierkantjes verwerkt tot 8 blokken. (25 vierkantjes per blok).
Nu nog 8 grote vierkante knippen en de 2 reeds geknipte en geborduurde vierkanten op maat maken.
De laatste 2 heeft mijn zus met haar naaimachine geborduurd met namen en datum.
En dan alles verwerken tot 2 grote stukken van elk 9 vierkanten.
Dan nog 2 grote lappen en vulling voor het quiltgedeelte en ook nog de achterkant van de kussens maken.
Want dat worden het. 2 Kussen voor op hun bed.
Er moet ook nog wat versiert worden. Maar dat gaat wel lukken.

Dan moet er ook nog een ringenkussentje gemaakt worden en een tasje.
Al het materiaal heb ik inmiddels in huis, dus dat is geen probleem.

Nu even mijn rug wat rust geven en dan weer verder werken.
Heb nog twee en een halve week, maar moet ook nog andere dingen doen.

Dat wordt dus nog flink aanpoten.