21 jaar

Maar geen foto's.
In die tijd maakte mijn vader altijd dia's en waar die gebleven zijn, geen idee.
Dan maar een verhaaltje.
In die tijd werkte ik bij TNO-IBBC. De meeste weten we wat TNO betekend. Oké, Toegepast Natuurwetenschappelijk Onderzoek.  En IBBC. Nou dat staat voor Instutuut voor Bouwmaterialen en BetonConstructies. Weet niet eens of dat nog als ondderdeel op zich bestaat. Er is in de loop der jaren veel veranderd.
Ik heb daar met erg veel plezier gewerkt. Ben er begonnen toen ik 19 was en weggegaan toen ik 27 was. Al met al zo'n 9 jaar er gewerkt.
Ik ging weg omdat ik een baby had gekregen en er geen opvang was.
Oh ja er waren wel een soort creches, maar dan kon ik mijn hele salaris er zowat naar toe brengen. Dan toch liever zelf voor de baby zorgen.
Geen spijt van dat besluit gehad, alleen vond ik het jammer dat ik mijn werk moest opzeggen.

Maar nu het verhaaltje.
Kennen jullie die grote vliegtuigen. Ja, die Jumbo's ofwel de 747.
Die zijn groot, echt waar. Maar Schiphol wist niet zeker of hun landingsbanen en platforms er wel geschikt voor waren. En wat doe je dan, wel je vraag TNO om dat te onderzoeken.
Geen probleem, dat doen ze graag. Zo vaak komen dit soort speciale acties niet voor. Meestal gaat het om gebouwen en zo.
Even terzijde, ook de kolommen van de metro in Rotterdam zijn bij TNO beproefd. En ja de Haringvlietsluizen en .....
Weer terug naar Schiphol. Jullie snappen ook wel, dat je praktijktesten daar niet overdag kan uitvoeren. Veel te druk.
Dus dat moest 's nachts. Helaas vrouwen mochten in die tijd niet 's nachts werken.
Maar geen nood, er werd een vergunning aangevraagd en ja hoor ik mocht ook mee.
Dat was dus een hele ervaring. Een hele nacht op de landingsbaan van Schiphol.
En omdat je toch ook af en toe koffie gedronken moest worden, mochten we ook in een ruimte zitten die normaal alleen voor personeel was.
Om het platform te kunnen beoordelen werden er meetpunten op de baan geplakt.
Alles opmeten. Dat was het startpunt.
Daarna werd er een Jumbo (ik weet nog hoe de naam was. Donau) op gereden en werden de punten afgelezen. Op die manier konden we de vervormingen van de baan meten.  Jumbo weer weg en opnieuw meten.
Dat alles werd drie keer herhaald. Waren we toch nog zo'n beetje de hele nacht mee bezig. Lijkt misschien wat lang, maar dat was het toch echt niet. Tenslotte waren we voor het verrijden van de Jumbo afhankelijk van het personeel van Schiphol. En dat draaide gewoon door.
Hoewel het platform wel voor ons gereserveerd was, hadden we soms ook wel wat last van het dalende en opstijgende verkeer. Dat kwam gewoon langs en dan kon je echt elkaar maar moeilijk verstaan.
 Een van mijn collega's was aan het meten en ik schreef de afgelezen waardes op en brekende gelijk de verschillen.
Nou ja, we hadden meerdere groepen om dat te doen, want we hadden meerdere plakken om te meten. En je wilde de metingen toch zo veel mogelijk gelijk hebben.
Na zo'n nacht ben je best moe en onderweg naar huis viel ik ook bijna in slaap.
Maar ik kan jullie gerust stellen.
De landingsbanen en platforms van Schiphol zijn geweldig. We hebben geen verschillen kunnen meten. Zelfs geen temperatuurverschillen. En dat wil heel wat zeggen.
Ik denk dat zelfs de huidige zwaarste transportvliegtuigen met landing geen problemen opleveren. Hooguit lawaai.

Dus jullie kunnen veilig vliegen en landen op Schiphol.