2014 is begonnen en dus ...

Het nieuwe jaar is begonnen, maar ik kan maar niet op gang komen. En dat terwijl wij het echt rustig hebben gehad. En ook in de straat is het superrustig geweest. Blijkbaar waren alle buren elders, alhoewel ik dat niet echt geloof. Voordeel is dat we nu de straat niet hoeven vegen. Dat was weleens anders.
Nu zet ik ieder jaar op de eerste dag een paar leuke website neer. Ik heb even gekeken of ze er nog zijn, en jawel hoor, nog volop aanwezig.
Dus hier volgen ze.

Bij deze kun je maar beter een kan koffie, thee of wat dan ook erbij nemen, want je bent er wel een poosje zoet mee. En ik raad je aan om ook de details eens goed te bekijken.
http://www.amishcountrylanes.com/

Laat je hier vooral niet afschrikken door de taal. Gewoon even naar beneden scrollen, dan gallery aanklikken en met de muis over de pagina gaan tot je een aanklikbaar tekstje vind. En dan maar gewoon genieten.
http://5.pro.tok2.com/~mic/index.html

Tja en als je dan toch nog even verder wilt kijken (hoeft niet allemaal in een keer hoor), dan heb ik hier nog een hele mooie.
http://www.ub54.ch/gubler/show/base0.html

Nog iets meer bekijken. Nou, hier kun je eens zien wat er nog zo verder gebeurt in quiltland.
Op een van de icoontjes klikken en je zit zo ergens anders in Europa. En kun je de taal niet lezen, gewoon genieten van de mooie quilts.
http://www.e-q-a.eu/

Zo kun je wel de komende dagen doorkomen.
Nu maar eens zien of ik op gang kan komen. Gaat vast nog wel lukken vandaag.

In ieder geval voor iedereen een goed en quiltig 2014

Fijne kerstdagen en een quiltig nieuwjaar

Ik wens iedereen hele fijne en gezellige dagen en een quiltig 2014.

Quiltbees

Al een tijdje, hmm zo'n twee maanden, leid ik een quiltbee in Zoetermeer.
Je kunt de wetenswaardigheden vinden onder het kopje Sweetbees 2.
Het is een gezellig clubje en er worden veel mooie dingen getoond.
Zo gaan we blokken maken voor Verdanda en ook nog andere leuke dingen doen.
Maar eerst maar eens bedenken wat. Zoveel keuzes. Maar het gaat helemaal goedkomen.
Zo heb ik de afgelopen keer wat quilts meegenomen.
O.a. deze

Ik heb hem Bontig genoemd.
Een werkbeschrijving kun ke vinden onder de tutorials.

Van alles en nog wat

Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat schreef. Er gebeurt wel van alles en nog wat, maar niet echt het schrijven waard. Maar afgelopen zaterdag zijn mijn dochter en ik toch wel even geschrokken.
Wij waren naar 't Geertje (klik) geweest en reden het parkeerterreintje af toen we een paard zagen lopen op de weg. Een paard met zadel en zonder ruiter. Dat is niet goed.
Wij zijn gestopt en mijn dochter wilde het paard opvangen. Dat is haar wel toevertrouwd.
Helaas was het paard ons al voorbij en draafde het rustig verder. Dat was een gunstig teken. Het was niet in paniek en zo te zien onderweg naar stal.
Mijn dochter is weer ingestapt en wij zijn rustig richting huis gereden. Onderweg goed uitkijken, want je weet maar nooit en het paard kwam daarvandaan.
Een dikke honderd meter verderop was een opstootje en zat er een meisje aan de kant. Wij zijn gestopt om hulp te verlenen.
Het meisje was geschrokken, had veel pijn maar was wel aanspreekbaar. Met wat vragen kwamen we er achter dat haar paard was geschrokken van een auto (sommige automobilisten zou je wat) en toen ze probeerde haar (het was een merrie) weer onder controle te krijgen gleed de merrie uit.
Vervolgens viel zij (het meisje) eraf en is de merrie op haar enkel terecht gekomen. Veel pijn dus. Ook pijn aan haar heup, maar ze zat gewoon. Ook wat schaafwonden. Ik vermoed ook een lichte hersenschudding, maar na een paar minuten wist ze alles te vertellen, dus dat viel wel mee.
We konden haar geruststellen over de merrie, want daar ging alles wel goed mee.
Op onze vraag of er al 112 gebeld was, kregen we eerst een bevestigend antwoord, daarna werd er gezegd dat het niet nodig was. Nadat mijn dochter en ik nogmaals gevraagd hadden is er uiteindelijk toch gebeld. Een poos later hoorde we de sirene en kwam de politie eraan.
Een poosje later kwam ook de eigenaar van het paard, dus dat was goed thuisgekomen. Die was ook behoorlijk geschrokken en opgelucht dat het allemaal redelijk goed was. 
Ik vermoedde dat ze een zwaar gekneusde enkel had en durfde haar laars niet uit te doen. Want ja, je moet van het ergste uitgaan en dus lekker aan laten. Had ook niet de indruk dat het mis dreigde te gaan, want dan had ik hem wel uitgetrokken. Maar zo'n rijlaars is nu niet makkelijk te verwijderen.
Nu heb ik jaren een EHBO diploma gehad en altijd vervolgcursussen gedaan , maar helaas heb ik daar ruim 20 jaar geleden door een heel vervelende ziekte mee moeten stoppen. Maar eenmaal geleerd, vergeet je niet snel.
We zijn nog een poosje gebleven, traantjes geveegd en wat met het meisje gepraat. Maar op een gegeven ogenblik zijn we toch maar weggegaan. Ze bleef in goede handen achter en we werden door de politie ook nog bedankt voor de hulp.
Toen we weggingen was er nog geen ambulance te bekennen en we zijn hem onderweg ook niet tegengekomen. Maar dat is beslist wel goedgekomen.
Mijn dochter wilde het meisje eerst nog zelf naar het ziekenhuis brengen, maar dat heb ik maar niet toegestaan. Als er onderweg dan wat gebeurd, ben jij verantwoordelijk en dat is toch niet wat je wilt.

Nu iets anders,
Ik zie op verschillende blogjes zo'n leuke Christmascountdown en die wilde ik ook op mijn blogje zetten. Maar het lukt mij niet. Kan oemand mij vertellen hoe het wel moet. Graag.

Nu moet ik nog berichtjes maken voor de andere tabbladen. Maar eerst deze maar publiceren. Had het al eerder geschreven en vervolgens weggegooid. Gewoon stom, want ik wilde een leeg berichtje verwijderen en toen waren er opeens twee weg. Zo stom. Gewoon niet goed opgelet.

17 september 2013 - Eerste bijeenkomst

De eerste bijeenkomst van de bee is achter de rug.
En ik was nog wel bang dat er niemand zou reageren.
Totaal niet nodig. Er waren al 10 aanmeldingen voordat de eerste keer begon.
Helaas heeft er toch iemand af moeten zeggen, maar ja dat kan gebeuren.
Maar er kwamen nog twee quiltster binnenlopen en die komen de volgende keer weer.
En het was reuze gezellig. Zo gezellig, dat ik gewoon vergeten ben om foto's te maken.
En ik had mijn fototoestel nog wel bij me.
Nou ja, volgende keer beter toch.

Huwelijk oudste dochter

Vrijdag de dertiende was het zover. Onze oudste dochter is getrouwd.
Hiervoor moesten we naar Amsterdam, omdat dit een van de weinige gemeentes is, waar je geen ambtenaar hoeft te zijn om iemand te mogen trouwen.
En de vader van de bruidegom heeft een licentie om in Amerika een huwelijk te mogen sluiten.
In Nederland moet je een ontheffing, of hoe dat ook mogen heten, hebben. En in Amsterdam mocht dat.
Dus vrijdag de dertiende. Wel, die dag deed zijn naam eer aan.
Dochter en schoonzoon wonen in Dordrecht en daar ging dochterlief dus naar de kapper.
En die was het haarstukje vergeten. Dus dat liep al uit.
Maar wat zat haar haar mooi. Kijk maar

Dit is toch prachtig.
Aangezien onze andere dochter getuige was en ook moest helpen met de trouwjurk, was er afgesproken dat ze op de P+R op de A4 bij Leiden opgepikt zou worden.
Eh, ja bij Leiden. Maar als de bruid dan bezig is met de telefoon en de chauffeur niet weet waar die afslag is, dan kan het gebeuren dat die afslag gemist wordt.
Dus pappalief met de auto en zijn andere dochter erachter aan. ergens bij een benzinestation stond de bruid te wachten en kon de de getuige bij haar instappen.
En kon pappa weer naar huis.
Helaas, nergens een afslag om te kunnen keren.
Uiteindelijk ergens tussen het aquaduct van de Haarlemmervaart en Schiphol is dat gelukt.
En toen weer terug naar Zoetermeer, waar mammalief (ik dus) de zenuwen had.
We zouden om half een in Amsterdam zijn en voordat we weg konden was het al kwart voor twaalf.
En manlief kwam om half twaalf aan. Vlug verkleden, gelukkig had ik alles al klaargelegd. Maar die stropdas. Daar was geen tijd meer voor om die te knopen, dus vlug een nog geknoopte gepakt.
Inmiddels had ik wat eten en drinken in de auto gelegd en de stoel ingesteld. Manlief was bekaf van het gedoe, dus ik ben achter het stuur gaan zitten.
Snel nog even tanken en hopen dat er nergens file was.
Gelukkig ging dat allemaal goed. Ook in Amsterdam ging het allemaal goed.
Behalve dan de navigatie. Die stuurde ons naar de andere kant van de straat. Toch maar geparkeerd, omdat daar nu net plek was. Op naar de betaalautomaat. Die werken met het kenteken. En jawel hoor, was ik zomaar het kenteken kwijt. Weer terug naar de auto om te kijken. Eigenlijk best stom, maar zal wel de spanning geweest zijn.
Maar waar moesten we nu heen. Even de weg gevraagd. Ja, die kant op ongeveer 3 minuten lopen.
Nu niet met mijn tempo, dat duurde echt veel langer.
Maar gelukkig, we waren op tijd.En terwijl wij van de ene kant kwamen aanlopen, kwam van de ander kant het bruidspaar al aangereden.
Een vriend van hun had een oldtimer en die heeft gereden. Helaas (nog) geen foto van.
Het bruidspaar was te vroeg en moest in de auto blijven wachten. Heb wel mijn dochter een kushandje toegeworpen.
Even alle gasten begroet, roosje opgespeld gekregen. Oh ja, het was vrijdag de dertiende en de moeder van de bruidegom was de veiligheidsspeldjes vergeten. Dus bloemetje maar vastgezet met een paperclip. Wilde natuurlijk niet goed op  mijn mans overhemd blijven zitten, Het roosje hebben we uiteindelijk maar in zijn borstzakje gestopt. Je moet toch wat.
Hierna ging het gelukkig weer wat normaler. Alhoewel de bijzondere ambtenaar van de burgerlijke stand, de vader van de bruidegom, even de kluts kwijt was en dus wat improviseerde.
En de beamer niet alle foto's aankon die getoond zouden worden. Ach, je moet toch leuke herinneringen aan zo'n dag overhouden.

Voor de bruid had ik een tasje gemaakt.

En een ringenkussen

En hier zijn nog een paar foto's van het bruidspaar.

Stom, maar ik ben in ieder geval geen ezel

Stom, jazeker. Want ik weet dat ik het niet moet doen.
Wat? Nou gaan naaien op de naaimachine en dan de naaimachine te ver weg zetten.
Dat doe ik omdat ik dan voor de naaimachine een werkplekje heb.
Als ik met kleine stukjes bezig ben vind ik dat prettig werken.
De gevolgen laten zich niet raden. Pijnlijke rug.
Bewegen doet zeer. Lijkt nog het meest op spit.
En dat, terwijl ik bezig ben met het huwelijkscadeau voor DD1.
Dus vandaag toch maar wat rust houden, ook al staat dat niet op het schema.

Ik heb 256 kleine driehoekjes getekend en geknipt.
Vervolgens verwerkt tot 128 vierkantjes.
72 Vierkantjes getekend en geknipt.
Alle vierkantjes verwerkt tot 8 blokken. (25 vierkantjes per blok).
Nu nog 8 grote vierkante knippen en de 2 reeds geknipte en geborduurde vierkanten op maat maken.
De laatste 2 heeft mijn zus met haar naaimachine geborduurd met namen en datum.
En dan alles verwerken tot 2 grote stukken van elk 9 vierkanten.
Dan nog 2 grote lappen en vulling voor het quiltgedeelte en ook nog de achterkant van de kussens maken.
Want dat worden het. 2 Kussen voor op hun bed.
Er moet ook nog wat versiert worden. Maar dat gaat wel lukken.

Dan moet er ook nog een ringenkussentje gemaakt worden en een tasje.
Al het materiaal heb ik inmiddels in huis, dus dat is geen probleem.

Nu even mijn rug wat rust geven en dan weer verder werken.
Heb nog twee en een halve week, maar moet ook nog andere dingen doen.

Dat wordt dus nog flink aanpoten.